De Libanese economie onderscheidt zich door een sterke private sector (goed voor nagenoeg 90% van het BBP), een verontrustende overheidsschuld, een handelsbalans met een structureel tekort en grote regionale en sociale ongelijkheden. De dienstensector is veruit de belangrijkste economische activiteit (78% van het BBP). Libanon haalt zijn inkomsten uit een beperkt aantal sectoren.

Na tussen 2007 en 2010 recordniveaus te hebben bereikt (gemiddeld 8%), tekende de Libanese economische groei vanaf 2011 onder de impact van interne politieke onrust en van de Syrische burgeroorlog een duidelijke vertraging op.

Sinds eind 2019 bevindt de Libanese economie zich in een rampzalige staat met:

• een BBP dat volgens het Institute of International Finance (IFI) tegen eind 2020 met bijna 24% zal krimpen,
• een devaluatie van de munt met meer dan 80%, die gepaard gaat met een tekort aan dollars, met als gevolg een galopperende inflatie (+ 110% in jaarlijks ritme)
• en een verlamd banksysteem.