Sinds de revolutie van 2011, met als gevolg het vertrek van president Ben Ali, heeft Tunesië jammer genoeg regelmatig te maken gehad met tegenslagen (terroristische aanslagen op de toeristische sector, de afwachtende houding van investeerders door onzekere verkiezingsresultaten, de oorlog in Libië, een buurland en belangrijke economische partner, de coronacrisis …) met telkens een negatieve impact op de economie.

Concreet gezien zijn de essentiële sectoren van de Tunesische economie nog altijd de landbouw, het toerisme en de offshore-industrie, voornamelijk in de domeinen van het textiel en elektrische en auto-onderdelen.

Zowel het toerisme als de industrie hebben zwaar te lijden gehad onder de Covid-19-pandemie. De daling van het toerisme tussen 2019 en 2020 wordt op 77% geschat. De textiel- en auto-industrie werden ook zwaar getroffen (-20%) maar zullen waarschijnlijk weer opveren en de verliezen weten te beperken.

De crisis als gevolg van de Covid-19-pandemie heeft echter duidelijk aangetoond in welke mate de Tunesische economie afhankelijk is van de Europese vraag.

Deze belangrijke activiteitensectoren vergen ook op korte termijn (toerisme) of middellange termijn (industrie) grondige hervormingen indien Tunesië zich wenst te herstellen en de komende jaren opnieuw wil groeien.

De toeristische sector zal moeten veranderen. Deze draaide historisch gezien steeds rond all-inclusive strandvakanties, maar het aanbod zal zich moeten diversifiëren en meer kwaliteit moeten aanbieden. Europese en Amerikaanse steunmaatregelen in die zin moeten helpen een duurzamer toerisme mogelijk te maken.